BU BAYRAĞIN ALTINDA KARDEŞLİKLE HEP BİRLİKTE YAŞAMAMIZA KİMSE ENGEL OLMAZ.
TERÖRÜN DİNİ, IRKI ve MİLLİYETİ YOKTUR. LANETLİYORUZ. ARKASINDAKİ GÜÇLERİN BİR GÜN BU AKITILAN KANDA BOĞULMALARINI DİLİYORUZ.

GÜN BİRLİK OLMA GÜNÜ

Asıl olan hayatı anlatan kelime bulamıyoruz. Yaşananlara bakınca asıl olan hangisi anlam kargaşasına düşüyoruz. Aklın, yüreğin büyütemediği sevginin yokluğunun hasarı kazımakla unutulabilecek mi ?
Sanal dünyaya bakıyoruz, her yerde ayrık otları ekilmiş, saf olan temiz olan nefes alamıyor… Biz ne zaman birbirimize birbirimizin gözünden bakmayı unuttuk ? Bu zulüm dalgası insanı insan yapan kökleri kurutuyor.
Çözümün tek bir adı, tek bir yüzü, tek bir kimliği DUA’dır. Birbirimizden dualarımızı bile eksik eder olduk. Müslümanın mayası sevgi olmazsa barış dilini konuşmanın imkanı olabilir mi?
Asya’dan başlayan yüzyıl süren yolculukta varılan noktanın adı 26 Ağustos 1071 olmuş. Gözümüzün önünde beliren Türkiye haritasında onbinler yüzbinler milyonlar olmuşuz. Farklı diller konuşsak da birbirimize olan dualarımızın kelimesi aynı anlam taşırdı. Birbirimize olan farklılığımız bile şaşmaz doğrumuzdu. Saygının, sevginin dili barışımızdı. Farklı parçalar olsak da dokumuz hep insanlık, üst akıldı. Her birimiz ayrı ayrı yorum yapıyor olsakta ortak sorumuz; birbirimizi özlemedik mi?
Dünyanın söküğü yama tutmuyorken 11 yıldır uzakları yakın edip Afrika insanının hayatlarını kurtarmaya çabalarken, bugün bakıyoruz her gün kendi insanımız ölüyor. Birbirimize olan sevgimizi rastlantıya bırakmayalım. GÜN BUGÜN, BİRLİK OLMA GÜNÜ.